Tarcza herbowa u dołu zakończona ostrymi łukami, od góry owalne wcięcia po obu narożnikach. Za tarczą jednoramienny krzyż procesyjny z pięcioma czerwonymi kamieniami, nawiązującymi do symboli umieszczonych na świecy paschalnej, które oznaczają chwalebne rany Zmartwychwstałego. Symbole te mają przypominać nauczanie św. Pawła o paschalnej tajemnicy Chrystusa. Wokół tarczy, zielony kapelusz oraz spływający z jego wnętrza z obu stron, sznur w tym samym kolorze ozdobiony chwostami – po 6 z każdej strony, ułożonymi w trzech rzędach 1, 2 i 3 chwosty.

Tarcza herbowa podzielona jest pionowo na dwie jednakowe części: pole niebieskie i czerwone, kolorystycznie związane z symbolami obecnymi w herbie. Na polu niebieskim umieszczono literę „M” na tle białej stylizowanej lilii i złotą koronę powyżej. Elementy te symbolizują Matkę Bożą Maryję (litera „M”), Jej czystość i pokorę (lilia) i królewską godność Matki Chrystusa (korona). Niebieskie tło odnosi się do Maryi, a także do ojczyzny niebieskiej do której wszyscy pielgrzymujemy. Pole czerwone zawiera otwartą księgę z czerwonymi greckimi literami Alfa i Omega i w tle złoty miecz. Elementy te symbolizują Ewangelię (otwarta księga) Chrystusa który jest pełnią Objawienia (greckie litery Alfa i Omega). Zestawione razem są atrybutami  św. Pawła Apostoła, który gorliwie służył prawdzie Ewangelii mężnie głosząc Słowo Boże (miecz) aż do męczeńskiej śmierci (miecz). Czerwień tła to kolor świadectwa i męczeństwa św. Pawła Apostoła, a także kolor życia, gdyż służba Ewangelii przynosi nowe życie w Chrystusie.

Zawołanie biskupie umieszczone jest na wstędze pod tarczą herbową.

Zawołanie Biskupie: „VERITATIS EVANGELIO SERVIRE” (Służyć Ewangelii Prawdy) zostało zaczerpnięte z przepowiadania św. Pawła Apostoła. (por Ef 1, 13; Kol 1,5).

Herb