Dzień ten nie był wyjątkowo słoneczny, nie różnił się też szczególnie od innych majowych dni. Dla wielu jednak 7 maja 2014 roku pozostanie w pamięci dniem niezwykłym. Po dwuletnich przygotowaniach pod okiem księdza Krzysztofa Bieńczaka, siedmioro wychowanków Niepublicznego Ośrodka Rewalidacyjno- Wychowawczego Caritas w Wysokiej przystąpiło do sakramentu Pierwszej Komunii Świętej. Białe alby dzieci, serca z ich imionami, utrzymana w biało-zielonej kolorystyce dekoracja kościoła,  a także śnieżnobiały obrus na ołtarzu podkreślały wielkość, znaczenie i metaforyczną czystość chwili. Symboliczny wydźwięk miały także  wianki ze świeżo zerwanych margaretek na głowach dziewcząt, przypominające, że w obliczu Boga, często pod maską postmodernistycznych przemian, wszyscy jesteśmy dziećmi. Dziecięca także powinna być nasza wiara. „To nie nauka” – jak przekonywał w jednym z wierszy ksiądz Jan Twardowski – lecz „doświadczenie”.  Nie można jej zatem „tłumaczyć”. Trzeba zawierzyć Panu Bogu jak dziecko, odrzucając logiczne rozważania i erudycyjne wywody. Wielkość chwili oraz specyficzność doznań religijnych podkreślał także w swoim emocjonującym kazaniu ksiądz Krzysztof. Wzruszenie potęgowała gitarowa muzyka.  „W radosnym powiewie” – jak zaśpiewały dziewczęta ze scholii – wychowankowie NORW przyjęli ciało Chrystusa pod postacią chleba.

Ksiądz Feliks Paściak, proboszcz parafii pod wezwaniem świętej Małgorzaty i świętego Walentego w Wysokiej, wyraził swoją radość z powodu umożliwienia przystąpienia do sakramentu Pierwszej Komunii Świętej także dzieciom z głębszą niepełnosprawnością intelektualną. Zwrócił uwagę na łaski, jakie zsyła na dzieci Bóg w tym sakramencie. Ksiądz Artur Janiec, Dyrektor Caritas Archidiecezji Przemyskiej, podziękował za przybycie gościom, a także wyraził wdzięczność, między innymi, pani Naczelnik Wydziału Edukacji i Spraw Społecznych, Krystynie Grucy, za wspierwanie działań Ośrodka od początku jego istnienia. Pani Janina Surmacz, Kierownik NORW, rozdała dzieciom pamiątkowe figurki Matki Bożej, a ksiądz Krzysztof Bieńczak – medaliki, książeczki oraz pamiątkowe obrazy. Również rodzice nie kryli wzruszenia i radości z powodu przyjęcia Sakramentu przez ich dzieci, co wyrazili w ujmujących podziękowaniach.

Umocnieni duchowo wychowankowie, ich rodziny oraz zaproszeni goście, udali się na uroczysty obiad.

Wszystkie ważne w życiu wydarzenia nasuwają wiele refleksji. Podsumowaniem naszych rozważań niech będzie fragment wiersza wspominanego już poety:

 

„Naucz się dziwić w kościele,

[…]

I pomyśl- jakie to dziwne,
że Bóg miał lata dziecinne,
matkę, osiołka, Betlejem

Tyle tajemnic, dogmatów,
[…]

Że można nie mówiąc pacierzy
po prostu w Niego uwierzyć 
z tego wielkiego zdziwienia.”

Patrycja Bilińska