Serdeczny, ludzki, gorliwy. Założyciel grup AA Przemyślu, niestrudzenie sam szukający zabłąkanych owiec. Mówią, że uratował tysiące uzależnionych. Z różańcem w ręku i palcem podniesionym w górę, wskazującym niebo, gdy ktoś próbował wyrazić mu wdzięczność…

Takim pozostał w pamięci wielu śp. ks. prał. Stanisław Zarych. Swoim wspomnieniem o ks. Stanisławie dzielili się Dorota i Marek Kuczyńscy w audycji „Kapłan w moim życiu” w Wielki Czwartek, 14 kwietnia 2022 r.

Ks. Prałat Stanisław Zarych ur. się 18 listopada 1922 r. w Bliznem. W latach 1945-1949 studiował w Wyższym Seminarium Duchownym w Przemyślu, święcenia kapłańskie przyjął w 19 czerwca 1949 r. przez posługę ówczesnego Biskupa Przemyskiego Franciszka Bardy. Po święceniach został skierowany na kilka miesięcy do pracy duszpasterskiej w parafii Krzywcza, a następnie na studia w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (1949-1953), które uwieńczył doktoratem z teologii dogmatycznej.

Po powrocie do diecezji pełnił funkcję wikariusza w parafii Hyżne (1953), Jarosław – Kolegiata (1953-1956) oraz Przemyśl – Katedra (1956-1957). Od 19 sierpnia 1957 roku związany był z Wyższym Seminarium Duchownym, gdzie pełnił kolejno funkcje prefekta, dyrektora administracyjnego oraz profesora. W latach 1977-1981 był osobistym sekretarzem biskupa Ignacego Tokarczuka. Po czterech latach posługi, 13 sierpnia 1981 r. został mianowany proboszczem Parafii pw. Świętej Trójcy w Przemyślu. Funkcję tę pełnił do czasu przejścia na emeryturę w 1997 roku.

Ponadto śp. ks. prał. Stanisław Zarych pełnił wiele innych funkcji diecezjalnych. W latach 1956-1957 był notariuszem w Sądzie Biskupim, a później sędzią (1980-2005). Przez ponad pół wieku (1959-2011) kierował Duszpasterstwem Trzeźwości. W latach 1982-1997 pełnił funkcję Archiprezbitera Przemyskiego, a w latach 1994-1997 dziekana Dekanatu Przemyśl II. Był również organizatorem rekolekcji pod nazwą Oaza Rekolekcyjna Diakonii Wyzwolenia, założycielem grupy „AA” w Przemyślu, Honorowym Kanonikiem Przemyskiej Kapituły Metropolitalnej. Znany był z zamiłowania do pomocy innych i aktywnego wypoczynku, jego hobby była praca trzeźwościowa, towarzyszenie ludziom uzależnionym i turystyka górska.

Rada Miasta Przemyśla 25 kwietnia 2005 roku w uznaniu zasług za oddaną posługę duszpasterską mieszkańcom miasta Przemyśla, okazywane bezinteresownie serce ludziom potrzebującym pomocy oraz wielkie osobiste zaangażowanie w obronie poszanowania godności i wolności drugiego człowieka nadała Mu tytuł Honorowego Obywatela Miasta Przemyśla.

Zmarł w przeddzień 93 urodzin, 17 listopada 2015 r. o godz. 1.15, w swoim mieszkaniu.