W dniach 30-31 marca 2022 r. w Kalwarii Pacławskiej odbyły się obchody wieńczące obchody 100. rocznicy śmierci czcigodnego sługi Bożego o. Wenantego Katarzyńca.

W wydarzeniu wziął udział generał Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych, o. Carlos Alberto Trovarelli z Rzymu oraz postulator generalny zakonu, o. prof. Zdzisław Kijas. Przybyli także wyżsi przełożeni franciszkańscy z Polski i Europy Środkowo-Wschodniej oraz najmłodsi bracia: postulanci, nowicjusze, junioryści i seminarzyści.

Obchody rozpoczęły się w środę, 30 marca, uroczystymi nieszporami, po których konferencję wygłosił o. prof. Zdzisław Kijas. Podjął on temat: „Święci odkrywają świętych – przypadek Maksymiliana i Wenantego”.

W pierwszych zdaniach refleksji o. Zdzisław wyjaśnił, czy św. Maksymilian i o. Wenanty spotkali się kiedyś. – Maksymilian nie wspomina o swoim spotkaniu z Wenantym we Lwowie. Znając jednak ówczesne programy formacyjne można przypuszczać, że ich drogi nie skrzyżowały się w czasie lwowskim. Spotkali się natomiast jako klerycy właśnie w Kalwarii Pacławskiej na wakacjach – powiedział prelegent.

Zakonnik postawił też wyraźne pytanie: jak święty poznaje świętego? – Duchowa wieź między nimi rodzi się nagle. Tego samego ducha spontaniczności w nawiązaniu przyjaźni widać w pierwszym liście [Wenantego] do Maksymiliana – zaznaczył franciszkanin. – Trwali w przyjaźni mimo oddalenia, bo różnica pięciu lat czyniła ich prawie rówieśnikami – dodał.

Chociaż pod względem charakteru byli to dwaj bardzo różni zakonnicy, to żyli w wielkim szacunku do siebie. – Nie zmuszali siebie do czegoś. Jeden nie wymuszał na drugim swoich wyborów, ale dawał wolność drugiemu. Ich przyjaźń była przestrzenią wolności – akcentował prelegent.

– Przyjaciel Wenanty dopinguje Kolbego do realizacji swoich szlachetnych zamiarów. I chociaż nie deklaruje się udzielić bezpośredniej pomocy, na co znów nie pozwala mu cnota pokory, to jednak daje dobrą radę. A dobra rada jest ważna. Bywa, że jest często lepsza od samej pomocy – powiedział zakonnik w odniesieniu do początków wydawania „Rycerza Niepokalanej”.

Obydwu franciszkanom towarzyszył wzajemny szacunek i zrozumienie. – Jeden drugiemu nie zazdrościł, ale chciał by ten drugi wzrastał, stawał się jeszcze piękniejszy i jeszcze bardziej duchowy – zaznaczył zakonnik.

W czwartek, 31 marca 2022 r., czciciele o. Wenantego zostali zaproszeni do obejrzenia jednoaktowego utworu scenicznego pt. „Transformatio”. Scenariusz do spektaklu napisał Andrzej Michałowicz i reżyserował go wraz z Michałem Chorosińskim. W obsadzie znaleźli się także inni aktorzy polskiej sceny filmowej i teatralnej: Dariusz Kowalski, Paweł Lipnicki, Tomasz Osica, Karolina Piwosz i Leszek Zduń. Sztuka prowokowała widzów do poszukiwania odpowiedzi na pytanie, co najważniejszego może nam dać dziś o. Wenanty.

Kulminacyjnym momentem obchodów była uroczysta Eucharystia odprawiona w samo południe w Bazylice Znalezienia Krzyża Świętego w Kalwarii Pacławskiej. Mszy Świętej, odprawianej w języku łacińskim, przewodniczył o. Carlos Alberto Trovarelli, generał Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych. W homilii zachęcił m.in. do głoszenia innym Boga miłosiernego, zwłaszcza przez przykład swego życia.

Oprawę liturgiczną przygotował Sanocki Chór Kameralny i Chór Katedry Muzyki Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach pod dyrekcją Elżbiety Przystasz.