W niedzielę, 30 stycznia 2022 r., czyli w liturgiczne wspomnienie bł. ks. Bronisława Markiewicza sumie odpustowej w sanktuarium w Miejscu Piastowym przewodniczył bp Krzysztof Chudzio. Uroczystość poprzedziła nowenna za wstawiennictwem Założyciela Zgromadzenia Michalitów i Michalitek.

W homilii biskup pomocniczy archidiecezji przemyskiej zaznaczył, że każdy człowiek ma pragnąć i wypraszać dla siebie Królestwo Boże. – Pan Jezus ucząc nas modlitwy zaraz w drugiej prośbie podpowiada nam, aby wołać do Ojca „przyjdź Królestwo Twoje” – wyjaśniał hierarcha. Jednak nie wystarczą same słowa, bo potrzebna jest do tego także postawa życiowa. – Czyż nie takie właśnie życie znalazł patron dzisiejszego dnia, bł. ks. Bronisław Markiewicz? – pytał kaznodzieja.

Bronisław musiał świadomie i mierząc się z przeciwnościami losu, wybrać życie, które otrzymuje uczeń Chrystusa. – Choć pochodził z domu o głębokich tradycjach katolickich to ówczesna propaganda tak na niego wpłynęła, że na półtorej roku utracił wiarę, a w raz z nią harmonię wewnętrzną, której brak odebrał mu pogodę i spokój duszy – przypominał bp Chudzio. Dlatego musiał przejść proces nawrócenia i utwierdzenia w wierze.

Każdy z nas to rozumie, że człowiek, który całkowicie zaufał Bogu i postawił Go na pierwszym miejscu swojego życia w każdym swoim działaniu wydaje owoce pochodzące od Ducha Świętego. Dlatego zapewne sprawiedliwym byłoby wychwalać Pana Boga wspominając wszystkie wydarzenia z życia bł. ks. Bronisława, ale wiemy dobrze, że ostatnio całego roku było za mało, by przemedytować samo tylko dzieło założenia przed stu laty Zgromadzenia św. Michała Archanioła – zauważył biskup nawiązując do jubileuszu, który przeżywali Michalici.

Hierarcha przypomniał również, że bł. ks. Markiewicz jest patronem trwającego roku duszpasterskiego w archidiecezji przemyskiej. – W tym roku koncentrujemy się na misji, która wypływa z udziału wiernych we Mszy świętej, z celebrowania Eucharystii. Wiemy dobrze, że ksiądz Markiewicz przez całe swoje życie zachęcał wszystkich do uczestnictwa we Mszy świętej. Do częstego, a nawet codziennego przyjmowania Komunii Świętej oraz do adoracji Najświętszego Sakramentu – podkreślił kaznodzieja. – Starał się kształtować w sercach dzieci i młodzieży cześć i miłość dla Jezusa Eucharystycznego – dodał.

Całe życie bł. ks. Markiewicza było przeniknięte miłością i uwielbieniem Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie. – Zwłaszcza wtedy kiedy sprawował Najświętszą Ofiarę – zaznaczył biskup. – Eucharystia tworzy komunię i wychowuje do komunii – mówił w nawiązaniu do wspólnoty wiernych.

Dlatego naśladując bł. ks. Bronisława w tym roku trzeba na nowo ożywiać duchem Eucharystii wspólnoty parafialne i rodzinne. – Jest ona pokarmem, gdzie Chrystus dzieli się z nami swoim Boskim Życiem – tłumaczył hierarcha. To życie uzdalnia człowieka do bycia prawdziwym uczniem Chrystusa, a więc do większej aktywności religijnej w swoich środowiskach.

Na zakończenie bp Krzysztof Chudzio zaznaczył, że gorąca miłość i żarliwy kult Najświętszej Eucharystii nie pozostawały bez wyraźnego echa w życiu bł. ks. Markiewicza. – Ta miłość prowadziła go do wyrażenia jej również w konkretnym czynie, zwłaszcza w stosunku do najbiedniejszych i najsłabszych. To dlatego sto trzydzieści lat temu przybył do Miejsca Piastowego, aby tu zauroczony przez Pana Jezusa postawą dzieci, a także dostrzegając ich potrzeby, stworzyć dzieło, które jest najpiękniejsza realizacją tego, do czego umocniony Eucharystią sam nawoływał – powiedział kaznodzieja.

Chcemy być jak dzieci, a dziecko jest zdolne i prosić, i przyjąć łaskę. Wie, że jej potrzebuje. Potrzebujemy łaski od Boga, ale też i chcemy wykorzystać to, by przez ręce Maryi i tez bł. Bronisława prosić o to, co teraz jest nam najbardziej potrzebne. W intencji naszych rodzin, naszej ojczyzny, ale przede wszystkim chcemy prosić o to, aby Królestwo Boże było w naszych sercach – zakończył homilię bp Chudzio.

Po Eucharystii wierni przed wystawionym do adoracji Najświętszym Sakramentem odmówili modlitwy za wstawiennictwem bł. ks. Bronisława Markiewicza i odśpiewali pełen uwielbienia hymn „Te Deum” dziękując Bogu za dar życia i świętości Założyciela Michalitów i Michalitek.