–  Mamy kochać Kościół powszechny, do którego należymy. Także i Kościół diecezjalny, do którego jesteśmy w sposób szczególny włączeni. Mamy kochać swoją parafię – apelował 26 maja 2021 r., w Bazylice Archikatedralnej w Przemyślu do księży świętujących dwudziestą piątą rocznicę święceń kapłańskich abp Adam Szal.

We wstępie do Eucharystii metropolita przemyski przypomniał motto, które umieścili przed dwudziestoma pięcioma laty na swoim wspólnym obrazku ówcześnie neoprezbiterzy „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszystkiemu stworzeniu”. – Pod względem takim fizycznym rzeczywiście rozeszliście się drodzy bracia kapłani po całym świecie. Nawet do Stanów Zjednoczonych, Rosji, czy Kazachstanu. Cały świat to znaczy także i parafie naszej przemyskiej archidiecezji, ale także i diecezji sąsiednich, gdzie pracują Wasi koledzy. Diecezji sandomierskiej i rzeszowskiej. Dzisiaj dziękujemy Panu Bogu za tych dwadzieścia pięć lat kapłaństwa – mówił we wprowadzeniu arcybiskup przemyski.

Z kolei w homilii abp Szal zauważył, że w kapłańskie życie powinna być na stałe wpisana postawa służby Bogu i bliźniemu. – Wzorem tego ducha służby jest sam Chrystus – powiedział kaznodzieja. – Ta służba należy do rzeczy bardzo istotnej i trzeba to sobie uświadomić. Mamy jako kapłani urząd posługiwania. Służymy po to, aby zbawić duszę – dodał.

Metropolita przemyski zwrócił też uwagę, że często w życiu kapłańskim rzeczy materialne, jak budowa kościoła, remonty, praca naukowa potrafią przyćmić cel tej służby Bogu i ludziom. – Te rzeczy są bardzo ważne, ale nie mogą być celem głównym. Celem głównym jest zbawienie dusz. To dlatego mamy kochać Kościół powszechny, do którego należymy. Także i Kościół diecezjalny, do którego jesteśmy w sposób szczególny włączeni. Mamy kochać swoją parafię – apelował hierarcha do księży jubilatów.

Według abp. Szala obecne czasy nie sprzyjają kapłanom i kapłaństwu. – Może i my doświadczyliśmy tego, że ktoś mówił, że ładnie ksiądz przemawia, ale tak nienowocześnie. Tak niepotrzebnie wypomina nam to czy tamto. Przypomina nam o rzeczach bardzo ważnych. Ale nie wolno nam ustawać – powiedział hierarcha. Kapłańska służba powinna być „w porę i nie w porę”.

Kończąc homilię arcypasterz zwrócił się bezpośrednio do księży jubilatów. – Prośmy o to, abyśmy dalej mając ducha służby  służyli Panu Bogu i ludziom. Módlmy się więc, aby nasza kapłańska posługa przynosiła obfite owoce, zwłaszcza w tej perspektywie zbawczej – życzył metropolita przemyski.

Na zakończenie jubileuszowej Eucharystii głos zabrał abp senior Józef Michalik, który przed dwudziestoma pięcioma laty udzielał święceń dostojnym jubilatom. Pogratulował im wytrwania w powołaniu kapłańskim i w jedności między sobą. – Na to nasze wytrwanie składają się nasze wysiłki, ale i pomoc łaski Bożej – przypominał.

W imieniu całego kursu księży jubilatów słowa wdzięczności skierował ks. Jerzy Gałązka, który wyraził podziękowanie wobec obecnych w archikatedrze pasterzy archidiecezji przemyskiej, księży profesorów, wspomniał także zmarłego kolegę kursowego i w imieniu całego rocznika poprosił o pasterskie błogosławieństwo na kolejne lata posługi.

26 maja 1996 roku w Bazylice Archikatedralnej w Przemyślu święcenia kapłańskie z rak ówczesnego metropolity przemyskiego abp Józefa Michalika otrzymało 22 diakonów Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu.