PRZEMYŚL: Święcenia prezbiteratu 2020
Święcenia Prezbiteratu, Przemyśl – Bazylika Archikatedralna, 30 maja 2020 r.
W sobotę, 30 maja 2020 roku, w wigilię Zesłania Ducha Świętego, 9 diakonów otrzymało z rąk abpa Adama Szala święcenia kapłańskie. Uroczystość odbyła się w Archikatedrze Przemyskiej w obecności abpa Józefa Michalika i bpa Krzysztofa Chudzio, księży proboszczów parafii rodzinnych Neoprezbiterów, przełożonych, ojców duchownych i kapłanów posługujących w Wyższym Seminarium Duchownym w Przemyślu oraz najbliższych krewnych.
Nowo wyświęceni kapłani:
- ks. Paweł Jakubczyk (Rogi)
- ks. Bartosz Jakubowski (Odrzechowa)
- ks. Kamil Jaworski (Rymanów)
- ks. Karol Leń (Brzozów)
- ks. Łukasz Mendrala (Iwonicz)
- ks. Piotr Prach (Korczyna)
- ks. Jakub Szafran (Krościenko Wyżne)
- ks. Jakub Szczurko (Pakoszówka)
- ks. Karol Tomaszewski (Wacławice)
Do dzisiejszej uroczystości Neoprezbiterzy przygotowywali się przez okres 6 lat formacji w Seminarium Duchownym, a w ostatnim czasie przez rekolekcje, które prowadził ich ojciec duchowny, ks. Mariusz Woźny.
W wygłoszonej homilii abp Adam Szal na wstępie wskazał na to, jak ważną rolę w naszym życiu odgrywają świadkowie, którzy pomagają nam zrozumieć jedną z podstawowych prawd wiary, jaką jest Eucharystia. Metropolita Przemyski w dalszej części swojej refleksji spojrzał na twórcze zaangażowanie kapłanów, którzy bardzo cenili sobie tę tajemnicę.
W pierwszej kolejności Arcybiskup odniósł się do zapisków św. Józefa Sebastiana Pelczara, który przed laty pisał o dniu swoich święceń kapłańskich: Wzruszenie moje było wielkie, kiedy 17 lipca, przed prezbiteratem leżałem krzyżem u stóp ołtarza, z dziewięciu innymi kolegami, zwłaszcza, że na mnie patrzył stary mój ojciec rzewne łzy wylewając. Kaznodzieja wskazał też, że Eucharystia w życiu świętego pasterza diecezji zajmowała szczególne miejsce, a troska o gorliwość kapłańską przejawiała się w codziennym życiu. 30 lat później spełniły się najskrytsze pragnienia bł. Jana Wojciecha Balickiego, który z wielką pokorą podchodził do kapłańskiego posługiwania i przeżywania Eucharystii. Z kolei Ksiądz Arcybiskup odniósł się do osoby Czcigodnego Sługi Bożego Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Przedstawiając, jak w trudnych okolicznościach przyszło mu rozpoczynać kapłańskie życie, Metropolita Przemyski przypomniał, jak ważna dla niego była Ofiara Chrystusa, w której na co dzień składał swoją codzienność.
Arcybiskup Adam wspomniał czas wspólnych rozmów, które odbył z kandydatami do święceń. Podkreślił, że pragnienia, którymi żyją są pocieszające oraz zaznaczył, że tak przeżywane kapłańskie życie prowadzi do świętości. W perspektywie święceń – jak zauważył przewodniczący liturgii – ważnym staje się świadectwo życia św. Jana Pawła II, który powiedział w 1987 roku: Jesteśmy więc szafarzami tajemnicy największej i najświętszej. […] Jesteśmy szafarzami Jego śmierci i zmartwychwstania. Jesteśmy szafarzami wielkiego oczekiwania Kościoła, który żyje wiarą i nadzieją ostatecznego przyjścia. W ostatecznym przyjściu Pana wypełni się przeznaczenie całego stworzenia. „Oczekujemy Twego przyjścia w chwale”.
Na zakończenie Pasterz Archidiecezji zaznaczył, jak ważne jest świadectwo życia, bo Kościół ukierunkowany jest na drugiego człowieka, ma służyć drugiemu człowiekowi. Szczególne podziękowanie Arcybiskup skierował do kapłanów całej Archidiecezji za dar serca złożony w czasie pandemii, a kandydatom do święceń – przekazał życzenia, aby tajemnica Eucharystii towarzyszyła Waszemu życiu i aby była centrum każdego dnia.
Na zakończenie liturgii słowo podziękowanie w imieniu Neoprezbiterów wypowiedział ks. Jakub Szczurko, a w imieniu wspólnoty seminaryjnej – ks. dr Konrad Dyrda, rektor Wyższego Seminarium Duchowego w Przemyślu.
Święcenia prezbiteratu 2020
