Dni modlitw o beatyfikację Ojca Wenantego Katarzyńca w Kalwarii Pacławskiej
Eucharystia sprawowana pod przew. abpa Adama Szala, Kalwaria Pacławska, 7 kwietnia 2018 r., fot. Agnieszka Maciuła
W dniu 7 kwietnia 2018 r., w Jubileuszowym Roku Łaski Kalwaryjskiego Sanktuarium, rozpoczęły się modlitwy o beatyfikację Czcigodnego Sługi Bożego o. Wenantego Katarzyńca, franciszkanina, którego doczesne szczątki od 24 marca br. spoczywają w Sanktuarium Męki Pańskiej i Matki Bożej w Kalwarii Pacławskiej. O godz. 14.00 poprzez wspólną drogę krzyżową na dróżkach kalwaryjskich ojcowie, bracia i wierni powędrowali w stronę Sanktuarium, gdzie z kolei odmówiona została modlitwa różańcowa przy grobie Czcigodnego Sługi Bożego i wygłoszona konferencja o. dra Andrzeja Zająca OFMConv., dyrektora „Bratniego Zewu”, ukazująca „Czas w myśli i doświadczeniu o. Wenantego Katarzyńca”.
Homilia abpa Adama Szala
Podczas Mszy św. w Wigilię Święta Miłosierdzia Bożego pod przewodnictwem abpa Adama Szala, metropolita przemyski wskazał na wartość Bożego Miłosierdzia dostrzegalne w obrazach pozostawionych przez świętych: Ecce Homo namalowany przez Adama Chmielowskiego (św. Brata Alberta), oraz Jezusa Miłosiernego wykonany na prośbę przekazaną św. Siostrze Faustynie. Arcybiskup wspomniał, że taki obraz wymalował również swoim życiem Ojciec Wenanty, który czyny zwyczajne wykonywał nadzwyczajnie. Kaznodzieja zachęcił abyśmy w swojej duszy malowali obraz Chrystusa, który daje czas Miłosierdzia, potrzebnego dzisiejszemu światu.
Po Eucharystii Ksiądz Arcybiskup poświęcił miejsce nowego pochówku Czcigodnego Sługi Bożego. Wieczorne spotkanie przygotowali bracia nowicjusze, którzy zaprezentowali program słowno-muzyczny ukazujący piękno życia o. Wenantego, niezwykłego franciszkanina, żyjącego na przełomie XIX i XX w. Pierwszy dzień modlitw zakończył się apelem maryjnym o godz. 21.00 i zasłonięciem Cudownego Obrazu Matki Bożej Kalwaryjskiej.
W drugi dzień modlitw – w Niedzielę Bożego Miłosierdzia, 8 kwietnia 2018 r. – o godz. 10.00 podjęta została wspólna modlitwa koronki do Bożego Miłosierdzia przy grobie Ojca Wenantego. Następnie redaktor Tomasz Terlikowski wygłosił konferencję i zaprezentował swoją najnowszą książkę: „Wenanty Katarzyniec, Polski Szarbel”. Uroczystej Mszy św. o rychłą beatyfikację o. Wenantego Katarzyńca o godz. 11.00 przewodniczył o. Mariusz Kozioł, wikariusz prowincji krakowskich franciszkanów.
Dzień przed rozpoczęciem Dni Modlitw gościliśmy na antenie Radia FARA autora wspomnianej książki o Ojcu Wenantym – Tomasza Terlikowskiego. Opowiedział on o życiu czcigodnego sługi Bożego, a także o mocy jego wstawiennictwa współcześnie i o swej osobistej przyjaźni z tym świątobliwym zakonnikiem.
Ojciec Wenanty Katarzyniec (1889-1921), urodził się w Obydowie k. Lwowa. Na chrzcie otrzymał imię Józef. Pochodził z biednej chłopskiej, ale bardzo prostej i pobożnej rodziny. Jeszcze jako uczeń dorabiał na własne utrzymanie poprzez korepetycję. Po ukończeniu lwowskiego seminarium nauczycielskiego wstąpił do Zakonu Franciszkanów. Podczas jednych z wakacji poznał młodszego od siebie Rajmunda Kolbe, późniejszego św. Maksymiliana. Zaraz po święceniach kapłańskich w 1914 r. rozpoczął pracę duszpasterską w przyklasztornej parafii w Czyszkach pod Lwowem. Jego gorliwość nie uszła uwadze wiernych. Ze szczególnym oddaniem służył w konfesjonale i na ambonie. Po roku pracy duszpasterskiej został mistrzem nowicjatu. Był też wykładowcą filozofii, łaciny i greki. Nieprzeciętnie zdolny i gorliwy, nie szczędził również swoich sił poza klasztorem. Głosił konferencje i rekolekcje dla sióstr zakonnych oraz spowiadał chorych w szpitalu dla niepełnosprawnych. Z powodu gruźlicy musiał wyjechać na wypoczynek najpierw do Hanaczowa, a potem do Kalwarii Pacławskiej. Chory i wyczerpany zmarł 31 marca 1921 r., mając niespełna 32 lata. Jego przyjaciel, św. Maksymilian, powiedział o nim: „Ojciec Wenanty nie silił się na wielkie rzeczy, ale zwyczajne wykonywał w sposób nadzwyczajny”.
W 1950 r. w Kurii Biskupiej w Przemyślu odbył się proces informacyjny dotyczący świętości życia o. Wenantego Katarzyńca, a następnie dokumenty zostały przekazane do Rzymu. Po ekshumacji ciało Sługi Bożego przeniesiono z cmentarza do kamiennego grobu w krużganku kościoła klasztornego w Kalwarii Pacławskiej. 26 kwietnia 2016 r.– papież Franciszek wyraził zgodę na publikację dekretu o heroiczności cnót Sługi Bożego o. Wenantego Katarzyńca, co formalnie zakończyło proces beatyfikacyjny – od tej pory przysługuje o. Wenantemu tytuł: Czcigodny Sługa Boży. 23 października 2017 r. Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych udzieliła pozwolenia na przeprowadzenie kanonicznego rozpoznania doczesnych szczątków Sługi Bożego o. Wenantego Katarzyńca i przeniesienie ich z podcieni kościoła do przygotowanego grobu we wnętrzu kościoła.
o. Edward Staniukiewicz, franciszkanin
1 dzień modlitw o beatyfikację Ojca Wenantego Katarzyńca
