Zakończenie Jubileuszu 800-lecia Dominikanów
Na zakończenie obchodów Jubileuszu 800-lecia Zakonu Kaznodziejskiego 21 stycznia w rzymskiej bazylice św. Jana na Lateranie była sprawowana Msza święta, której przewodniczył papież Franciszek. O przygotowanie śpiewów podczas tej uroczystości poproszono Dominikański Ośrodek Liturgiczny z Krakowa. Także w Jarosławiu w tym dniu odbyła się uroczysta Eucharystia pod przewodnictwem Metropolity Przemyskiego Abpa Adama Szala. Homilię podczas Mszy Świętej wygłosił o. Jacek Kopera OP.
Zakończenie Jubileuszu 800-lecia Dominikanów
Zakon Braci Kaznodziejów, Ordo Praedicatorum (OP) został zatwierdzony dokładnie 800 lat temu, 22 grudnia 1216 r. przez papieża Honoriusza III. Jest to zakon kontemplacyjno-czynny, habitowy, ukierunkowany na pracę kaznodziejską, duszpasterską, akademicką i kierownictwo duchowe. Zakon Kaznodziejski powstał z potrzeby nowego duszpasterstwa. W początku XIII wieku Kościół miał silną pozycję i mógł wywierać duży wpływ na władzę świecką, ale okazało się, że w pełnieniu swojej misji jest on słaby i wymaga radykalnej odnowy. Jednym z jej elementów była duchowa rewolucja, jaką przyniosło powstanie zakonów żebraczych, w tym dominikanów. Pieszo, w sandałach, z Pismem Świętym w ręce, ubodzy kaznodzieje przemierzali świat, rozmawiając nieustannie z Bogiem i o Bogu, czyli modląc się i głosząc Ewangelię. Zakon błyskawicznie rozprzestrzenił się po świecie.
Charyzmat dominikanów to głoszenie słowa Bożego „wszystkim, wszędzie i na wszelkie możliwe sposoby” w powszechnym apostolacie. Podstawowymi zasadami dominikańskiej duchowości są: „contemplare et contemplata aliis tradere” (kontemplowanie i przekazywanie innym owoców kontemplacji), „veritas” (prawda), oraz „semper studere” (ciągłe zgłębianie wiedzy). Założycielem Zakonu był św. Dominik Guzmán.
W Polsce dominikanie są obecni od ok. 1220 r. i jest związane z postacią św. Jacka Odrowąża. Do rodziny dominikańskiej należy Zakon Braci Kaznodziejów (dominikanie), III Zakon Dominikanów Świeckich (tercjarze) oraz Mniszki Zakonu Kaznodziejskiego (siostry dominikanki klauzurowe). Mniszki dominikańskie w Polsce mają kilka klasztorów: Matki Bożej Różańcowej w Grodzisku Mazowieckim, klasztor w św. Annie (miejscowość Przyrów) i klasztor N.M.P. Śnieżnej w Krakowie „na Gródku”.
Zakon Dominikański dzieli się na prowincje, a te z kolei na klasztory (konwenty) i domy zakonne (małe, kilkuosobowe placówki, nie spełniające wymogów konwentu). Funkcję prowincjała polskiej prowincji pełni od 2014 r. o. Paweł Kozacki. Przełożonym klasztoru jest przeor wybierany przez braci mieszkających w klasztorze na 3-letnią kadencję. Prowincją kieruje prowincjał wybierany przez przeorów i innych reprezentantów braci na 4 lata. Przełożony kadencję może powtórzyć tylko jeden raz. Natomiast na czele całego zakonu stoi generał, który sprawuje urząd przez 9 lat. Funkcję tę od 2010 r. pełni Bruno Cadoré, wybrany przez 290. kapitułę generalną dominikanów. Na każdym poziomie przełożonego wspiera, a zarazem kontroluje, kilkuosobowa rada. Wiele decyzji zależy jednak od kapituł, czyli od wszystkich braci.
Istotę charyzmatu Zakonu Kaznodziejskiego podkreślił papież Franciszek w przemówieniu podczas kapituły generalnej dominikanów w Bolonii w 2016 r., słowami: „W spotkaniu z żywym ciałem Chrystusa jesteśmy ewangelizowani i odzyskujemy pasję, aby być głosicielami i świadkami Jego miłości”.