„…życie swe Polsce ofiarowałem i…” Bogu – płk Łukasz Ciepliński
W sobotę, 27 lutego 2016 r. w Muzeum Archidiecezjalnym w Przemyślu, odbył się Wieczór Zadumy z okazji Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych poświęcony osobie płk Łukasza Cieplińskiego. W programie wykorzystane zostały grypsy – listy, pisane przez płk Cieplińskiego do rodziny w tajemnicy przed władzami więziennymi. Wieczornicę poprowadzili: prof. Urszula Szwarc i p. Andrzej Durbajło.
Łukasz Ciepliński „Pług”(1913–1951) – pułkownik, ur. 26 XI 1913 r. w Kwilczu. Pod koniec listopada 1947 r. płk Łukasz Ciepliński został aresztowany przez UB. 14 X 1950 r. sąd skazał Cieplińskiego „na pięciokrotną karę śmierci, utratę praw publicznych i obywatelskich praw honorowych na zawsze oraz przepadek całego mienia”. Sąd wyższej instancji 16 XII 1950 r. utrzymał wyrok w mocy, zaś prezydent Bierut decyzją z 20 II 1951 r. nie skorzystał z prawa łaski. Wyrok na Cieplińskim i jego towarzyszach wykonano 1 III 1951 r. strzałem w tył głowy. Miejsce jego pochówku do dziś pozostaje nieznane.
Efektywność pracy Cieplińskiego na różnych szczeblach kolejnych konspiracyjnych organizacji niepodległościowych była możliwa dzięki takim zaletom jego charakteru jak stanowczość, punktualność i systematyczność. Był człowiekiem bardzo wymagającym w stosunku do siebie i podwładnych. Często widywano go pogrążonego w modlitwie w rzeszowskim kościele oo. Bernardynów. W obliczu beznadziejnej sytuacji kraju, okupowanego najpierw przez hitlerowskie Niemcy, później zaś przez Sowietów, gdy inni upadali na duchu, Ciepliński powtarzał często łacińską maksymę: Contra spem spero – „Wbrew nadziei – zachowuję nadzieję”.
