Formacja kapłańska
Wszystkie pokolenia kapłanów podejmowały swoiste działania na rzecz pogłębienia swego charyzmatu kapłańskiego, kontynuując na różny sposób swoje kształtowanie duchowe, osobowe i apostolskie. Można więc powiedzieć, że wraz z przyjęciem daru powołania każdy kapłan wstępuje na drogę wewnętrznego formowania i doskonalenia siebie. Celem jest kapłańska świętość, do której wzywa sam Chrystus. Sobór Watykański II w dekrecie o formacji kapłańskiej uczy: „upragniona odnowa całego Kościoła zależy w dużej mierze od posługi kapłanów ożywionej duchem Chrystusowym. (…) Owa formacja kapłańska konieczna jest ze względu na samą jedność kapłaństwa… ” (DFK Wstęp).
Świętość kapłana z jednej strony wypływa z samej konsekracji kapłańskiej, z istoty sakramentu, przez który działa sam Jezus Chrystus, ale także z dalszego procesu konsekwentnego rozwijania otrzymanej łaski. Ta współpraca Dawcy daru z samym obdarowanym jest konieczna, aby kapłaństwo nie było jedynie zawodem czy spełnianą funkcją. Jedynie wtedy można się spodziewać realnych owoców działania otrzymanej łaski w relacji z drugimi. Trudno bowiem byłoby kapłanowi przekazać dar łaski, jeśli sam w sobie by jej nie doświadczył i nie pogłębiał. Trudno byłoby jednoczyć ludzi wokół Chrystusa, jeśli sam kapłan nie byłby z Nim zjednoczony. „Nie mogliby być sługami Chrystusa, gdyby nie byli świadkami i szafarzami innego życia niż ziemskie…” (DK 3).
Jedną z form pogłębiania swego kapłańskiego charyzmatu są kapłańskie dni formacyjne, które w naszej diecezji przeżywamy dwa razy w roku. Dni te mające pewną formę skupienia, doświadczenia Chrystusa w modlitwie, pogłębienia duchowego w konferencjach oraz przeżycia wartości wspólnoty. Jest to nie tylko przeżycie w wymiarze intelektualnym, ale przede wszystkim w wymiarze duchowym i wspólnotowym. W natłoku wielu zajęć i prac tak trudno dziś o przeżywanie wspólnoty kapłańskiej. Tymczasem właśnie to jest ważne w budowaniu wspólnoty ogólnokościelnej. W tworzeniu wspólnoty kościelnej szczególnie przeszkadzają tendencje indywidualistyczne w życiu kapłanów. Jedność prezbiterów z biskupem, jedność prezbiterów między sobą jest zawsze wyraźnym świadectwem życia Kościoła. Tak bardzo tego świadectwa potrzeba dziś w życiu ludzi wierzących.
W dniach od 22 do 24 stycznia w Jarosławskim Opactwie miały miejsce dni formacji kapłańskiej. Podczas Mszy Świętej piątkowej, 23 stycznia homilię wygłosił Metropolita Przemyski:
Tematyka obejmowała zagadnienia:
- Pozytywne i niebezpieczne przemiany mentalnościowe dzieci i młodzieży oraz całego społeczeństwa w związku z powszechnym dostępem do telefonii komórkowej, komputerów oraz internetu
- Ochrona dzieci i młodzieży przed tymi zagrożeniami
- Wykorzystanie potencjału nowoczesnych mediów w duszpasterstwie
Wykłady prowadził Krzysztof Kościołek (PCTS i Ośrodek ODWAGA w Lublinie), a także Wykładowcy Specjalizacji Edukacji Medialnej KUL oraz ks. Kazimierz Gadzała.
Zapraszamy kapłanów z kolejnych roczników święceń do wspólnego ubogacania się
Formacja kapłańska 2010/11/12/13 – 29-31 stycznia 2015 r.